Keramiek is een hoofdmateriaal in Jonne Stout haar werk. Ze zoek naar specifieke eigenschappen in dit materiaal, zoals textuur, geluid, transparantie en de grenzen van kwetsbaarheid.

 

In haar werk streeft ze naar een verbinding met de toeschouwer en ruimte,  hoe wij ons verhouden tot ruimte en hoe het de puurheid van waarneming kan raken. Vormen en lijnen gaan interactie aan met elkaar door middel van beweging, geluid, licht en schaduw, die de ruimte definiëren in relatie tot volume, kleur en materiaal.

 

De oorsprong van vormen, beweging en herhaling is een doorlopend onderzoek in haar werk.Poëzie spreekt met woorden tot onze verbeelding, door ritme, rijm, regels en verzen.

 

Met de minimalistische benadering in Jonne Stout haar werk maakt ze door middel van geometrie, herhaling en herkenning een verbinding met de verbeelding en persoonlijke associatie. Zij gelooft dat deze herkenning verbonden is aan de puurheid van vorm, materiaal en de repetitieve aard van zowel onze natuurlijke als synthetische omgeving.

 

Momenteel werkt Jonne Stout aan projecten waarin tijd wordt onderzocht als vierde dimensie van ruimte. Binnen dit onderzoek richt ze zich op de elementen water, lucht en aarde en hun relatie tot beweging. Het zichtbaar maken van onzichtbare processen, geïnspireerd door natuurlijke fenomenen.

 

Tijdens het “Zomerhuis” in het Albert van Abbehuis zal haar focus liggen op een kinetische geluidsinstallatie als een expressie van tijd, geïnspireerd door de getijden van de zee en haar processen. Van vorm naar vormloosheid.

Dit project zal worden begeleid door experimenten en onderzoek binnen de thema’s van deze elementen en hun beweging.